« »
 
FIRMA 1, FIRMARE 1, FIRMARE 3, FIRMARE 5, FIRMARE 6, FIRMARE 7, OSCULUM 2.
[]« 1 firma » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 504a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FIRMA1
1. FIRMA, Juramentum, sacramentum, nostris Affirmation. Proprie vero
Firma, est Sacramentum quod petens seu actor facit in jure de bona conscientia, suæque causæ bonitate, unde Firma juris appellatur a Practicis Hispanis : Jurisconsultis, Juramentum calumniæ. Consuetudines Catalaniæ inter dominos [] et vassallos MSS. cap. 49 :
Natura feudi est, quod ille, pro quo tenetur, possit eum sibi retinere pro fatiga, et in hoc casu debet facere Firmam ille alius pro quo tenetur immediate, et accipere tertium.
Libertates concessæ urbi Barcinonensi a Petro Rege Aragon. ann. 1283. MSS. :
Nemo potest reptare aliquem de batallia in Curia Barcinonensi, nec Curia consuevit recipere Firmam, nisi tantum de treugis fractis, vel bausia, vel traditione.
Alia Charta ejusdem Petri pro Barcinonensibus :
Statuimus, quod querelator quicunque fuerit Firma juris utrique facta, si juraverit se non habere Advocatum, etc.
Vide Foros Aragon. pag. 137. 140. etc. et Michael. del Molino in hoc verbo. Hinc
Firmare Directum, Juramentum calumniæ præstare, affirmare se in ea causa directum seu jus habere. Eædem Consuetudines Catalaniæ cap. 48.
Et vassallus veniet coram domino, et dicet
 :
Domine, paratus sum Firmare Directum : licet sibi contradixerit aliis vicibus, vel velit esse paratus stare cognitione judicis sui super defectu servitii debiti, seu super Firma, quam contradixerit ei, non tenetur dominus ejus recipere Firmam suam, etc.
Usatici Barcinonenses MSS. cap. 18 :
Omnes homines debent Firmare Directum Senioribus suis, ubicumque Seniores illorum eis mandaverint in suo.
Cap. 23 :
Magnates seu Milites, si contenderint Firmare Directum Senioribus suis, sicut eis facere debuerunt, et propter hoc seniores apprehenderint potestatem de suo castro, vel emparaverint eis suum fevum, non debent illis reddere nec castrum, nec fevum, donec eis Factum Directum habeant, et redirectas omnes missiones, quas Senior fecerit per apprehensionem castri, et per ejus custodiam et emparamentum fevi. Si aliter illis dederint potestatem, non Firment eis Directum, donec habeant castrum recuperatum, nisi senior habuerit guerram, ad quam castrum opus habeat, aut stationem in ipso castro.
Cap. 36 :
Potestatem de suo castro et Firmamentum de Directo nullo modo contradicat homo Seniori suo, sicut debet dare ei potestatem, et facere directum, quod quamdiu contradixerit, baudator suus erit.
Ferme de Dret, in Chronico Petri IV. Regis Arag. lib. 3. cap. 12. Consuetudo Aquensis tit. 16. art. 4. et 5 :
Ferme, est venir par le defendeur toucher à la main du Bayle, en affirmant qu'il a bon droit. Contreferme est par le demandeur en mesme maniere aussi qu'il a bon droit, etc.
S. Martinus Dumiensis Episc. lib. 4. de Virtutibus cap. 4 :
Nihil tibi intersit, an Firmes, an jures. Firmare,
pro affirmare, usurpat lex 1. Cod. Th. de His, qui per metum judic. (11, 34.) Vide Firmare 1. suo loco.
Fermer olim nostri, pro pacisci dixerunt. Le Roman de Vacce MS. :
La fille au Duc Huon ont à Richart Fermée.
Infra :
Ni ont mie longues Fremailles,
S'emprés furent les espousailles.
Vide Firmare 7. suo loco. MS. :
Tous chevaulchantz vers la cité,
Qu'avant qu'ils viegnent à l'entrée
Leur convenance ont si Fermée, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Firmare interdum nude usurpatum pro Firmare directum. Conventio inter Carolum I. Andegav. Comit. Provinciæ et Cives Massil. ann. 1257. 14. Non. Jun. :
Et quod Rectores dicte universitatis et [] Consiliarii et Syndici, per quos dicta civitas regebatur, fuerant pluries citati et moniti per Aquensem curiam, et a Senescallo Provinciæ requisiti, ut venirent in curia Aquensi Firmare secundum formam dictæ pacis, videlicet parere et cognitione dictæ curiæ obedire pro quæstionibus quæ fiebant contra eos... et cum nollent Firmare, ut tenebantur, curia prædicta ut Firmarent magnas imposuit eis pœnas.
L. Henschel, 1840–1850.
Firma Dei, Juramentum, apud Thietmar. lib. 7. cap. 8.
[]« 1 firmare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 507c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FIRMARE1
1. FIRMARE, Securitatem dare vel per se, vel per fidejussores. Annales Franc. Loisselliani ann. 757 :
Sic et ejus homines majores natu, qui cum eo erant, Firmaverunt.
Breviarium Hist. Pisanæ apud Murator. tom. 6. col. 168 :
Anno 1075. in Festivitate S. Sixti Pisani ceperunt Almadiam civitatem et Firminum Regem, qui uno quoque anno tributum Pisanis dare suo juramento Firmavit et civitatem ad honorem Pisanæ reipubl. tenere. Et ita Regi statim Firmaverunt terram, et coronam Romano Imperatori assignaverunt.
Instrum. ann. 1233. ex Chartul. S. Victoris Massil. fol. 133 :
Item dictus D. W. compellebat homines Ecclesiæ ire ad malefacta vicinorum, et Firmare et litigare in manu sua pro causis civilibus.
Vide in Firma 1. Pro Traditionem confirmare occurrit Firmare in Leg. Baiuv. Conf. Grimm. Antiq. Jur. Germ. pag. 556. et 115.
P. Carpentier, 1766.
Glossar. Provinc. Lat. ex Cod. reg. 7657 : Fermar, Prov. fidejubere, Firmare. Hinc nostris Fermer, pro Jurejurando promittere, affirmare.
Pour pais et pour aliance Fermer ensamble
, in Chron. S. Dion. lib. 1. cap. 16. tom. 3. Collect. Histor. Franc. pag. 167. Reg. sign. Pater Cam. Comput. Paris. fol. 163. v°. ubi de inauguratione regis :
Li arcevesques..... ou aucuns des évesques.... doivent demander au roy que il promette et Ferme par son serement à garder et à faire garder les droitures des evesques et des églises.
Lit. remiss. ann. 1407. in Reg. 161. Chartoph. reg. ch. 279 :
Simonnet et Jehan le Maire Fermerent ensemble d'aller assailir ledit prestre. Fermer,
pro Firmare, Gall. Rendre ferme, in Stat. ann. 1415. ex Reg. 170. ch. 1.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Firmare in Palam, pro Coram. Charta Guillelmi Comitis ex Chartul. Ecclesiæ Auxitanæ :
Ego reddo et Firmo in palam altari S. Mariæ.
Firmare Cantum, psalmos, hymnos, etc. dicuntur, qui, priusquam in Ecclesia cantent, in cantu sese exercent, ut recte cantare discant. Galli dicerent, Asseurer son chant. Liber Ordinis S. Victoris [] Paris. MS. cap. 22 :
Quando autem in claustro Novitius sedet, debet Firmare psalterium suum, et cordetenus ad verbum reddere.
Cap. 31 :
Fratribus, quibus injunctum est cantum suum cotidie Firmare et reddere, debet Armarius singulis libros, in quibus cantant, specialiter assignare,..... similiter his, qui psalmos et hymnos suos Firmare habent, psalteria et hymnarios, prout opus fuerit, distribuat. Ex quo autem Armarius alicui fratri aliquem librum ad aliquem Firmandum et reddendum specialiter assignaverit, ea illa hora, qua id facere habet, nemo illum accipiat, etc.
Rursum :
Ii vero, quibus specialiter assignati de cantu libri sunt, et psalteria, et hymnarii, postquam lectiones suas Firmaverint, non debent eos, sive in die, sive in nocte abscondere ; sed in communi servatorio cum cæteris communibus libris reponere.
Infra :
Fratribus quibus injunctum est cantum suum Firmare, debet Armarius, vel aliquis de senioribus, quibus Abbas in Capitulo jusserit, assistere, qui et eos si erraverint, corrigant, et lectiones eorum, quando reddere voluerint, audiant.
Denique :
Qui psalmos suos Firmant, vel cantant, submissa voce legant, ne alios disturbent.
Vide Bernardi Ordinem Cluniac. part. 1. cap. 27.
[]« 3 firmare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 508a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FIRMARE3
3. FIRMARE, Munire. Litteræ ann. 1224. in Histor. Mediani Monast. pag. 313 :
Dux mihi licentiam concessit Altampetram refirmare, vel castrum alibi in terra mea ubicumque voluero Firmare.
Charta anni 1312. apud Kennet. in Antiq. Ambrosden. pag. 363 :
Licentiam dedimus.... quod ipse mansum suum.... muro de petra et calce Firmare et kernellare possit.
P. Carpentier, 1766.
Fermer, eodem sensu, in Charta Theob. comit. Barri ann. 1260. ex Chartul. Cam. Comput. Paris. fol. 140. r°. col. 1 :
Com descors fust entre moi et mon signour Ferri duc de Lorregne et marchis dou chastel de S. Alairemont, que je avoie Fermé ; lequel il disoit que je ne pooie Fermer, ne ne devoie, etc.
[]« 5 firmare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 508b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FIRMARE5
5. FIRMARE, Elocare, ad firmam concedere. Nequaquam, idem quippe quod Firmare 6. Sera occludere. Statuta Humberti Bellijoci ann. 1233. tom. 9. Spicileg. Acher. pag. 184 :
Nemo pro debito quod debet, de indumento, quod indutum habet, potest vadiari, nec de ostio domus suæ potest vadiari, nec domus Firmari pro debito. Affirmare,
eadem notione, occurrit in Statutis Eccl. Trecorensis ann. 1372. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 1123. et Kennett. in Antiq. Ambrosden. pag. 354. Vide Affirmare 1.
[]« 6 firmare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 508b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FIRMARE6
6. FIRMARE, Gallis Fermer. Cæsarius lib. 4. cap. 75 :
Pixidem ei clausam, sed non Firmatam porrexit.
Ubi observandum aliud esse claudere, apud Firmare. Est enim firmare, seram vel firmaculum obdere. Hinc in Vita B. Alcuini sæc. 4. Bened. part. 1. pag. 157 :
Firmans itaque ostium sera abiit.
Vita B. Coletæ tom. 1. Mart. pag. 574 :
Per spatium quinquaginta annorum inclusa continue permansit et Firmata.
Adde Continuatorem Florentii Wigorn. ann. 1138. 1162. pag. 667. 675. Concilium Budense ann. 1279. cap. 43. etc.
Firmatura, ex Gallico Fermeture, Sera, clausura, in Regula Templar. cap. 40. Computus ann. 1202. apud D. Brussel de Usu Feud. tom. 2. pag. ccviii. ad calcem :
Pro Firmatura Longi-campi lx. s.
Epist. Johannis de Monsterolio de Descriptione Monast. Caroli-loci apud Marten. tom. 2. Ampliss. Collect. col. 1390 :
Si de Firmatura totius ambitus Abbatiæ interroges, aiunt quindecim stadia circuitione complecti, infra cujusmodi ambitum sine hortis et virgultis, bis septem aquarum receptacula ad piscium custodiam comprehenduntur.
Acta S. Syriæ tom. 2. Junii pag. 64 :
Visa et visitata ipsius capsæ Firmatura, quam bene seratam et firmatam.... invenimus.
Affirmare, pro Firmare, Claudere. Matth. Paris ann. 1251 :
Obtulit duo monilia, et jussit ea feretro indelebiliter ad memoriam sui clavis fortiter Affirmari.
Sic et Deffermer dixerunt Poetæ nostrates pro Aperire, Ouvrir. MS. :
La porte li ont Deffermée,
Floire s'en ist lance levée.
MS. :
Les ventailles ont Deffermées,
Et les coifes jus avalées.
[]« 7 firmare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 508b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FIRMARE7
7. FIRMARE, Despondere, Gall. Fiancer. Charta circ. 1100. in Tabular. S. Victoris Massil. :
Cum eo firmiter locutus est usquequo mulieres fuerunt Firmatæ. Post hæc venit dies constitutus ut acciperent suas uxores, etc.
P. Carpentier, 1766.
Fermer, eadem notione, in Lit. remiss. ann. 1451. ex Reg. 181. Chartoph. reg. ch. 69 :
Icellui Louvel avoit Fermée une jeune femme, et devoit en brief icelle espouser.
Glossar. Provinc. Lat. ex Cod. reg. 7657 : Fermat, Prov. sponsus. Vide in Firma 1.
[]« 2 osculum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 073b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OSCULUM2
2. OSCULUM, nude, Homagium, præstitum cum osculo. Charta Guillelmi de Rupibus Senescalli Andegav. ann. 1209. pro fundatione Abbatiæ Perrodii-novi, apud Menagium Hist. Sabolii pag. 365 :
Religiosi non solvent dictis Guillelmo et Margaretæ (uxori) vel heredibus suis, vel ab ipsis causas habentibus, vel habituris, in mutatione cujusque Abbatis, infra annum quo fuerit confirmatus, nisi unum Osculum cum quatuor libris monetæ pro omnibus ferragiis, (fraragiis) rachatis ; una vice solvendo illo, etc.
Vide supra in Hominium. Haltaus. Glossar. Germ. voce Lehnkuss, col. 1227.
Osculum Pacis in Hominiis. Tabular. Ecclesiæ Uzetiensis ann. 1272. fol. 12 :
De jure, quod habeo in prædictis juramentum fidelitatis interpono, Osulum pacis bona fide et sine inganno facio vobis dicto Domino B. Episcopo Uticensi, etc.
Charta conventionis ann. 1190. apud Ughellum tom. 4. pag. 670 :
Ibique etiam et ipsi Dominus Archidiaconus, et... reliqui utriusque Ecclesiæ ibi præsentes fratres, suo nomine et absentium in Osculis vicissim se ibi in fratres.. receperunt.
Vide Homagium.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Osculum Pedum in hominiis quandoque adhibitum fuisse testatur MS. :
Rou devint homs li Roiz et ses mains li livra,
Quant Beisier dut le Pié, baissier ne se daigna,
La main tendi aval, le pié au Roi leva,
A sa bouche le traist, et le Roiz enversa ;
Assez s'en ristrent tuit, et li Roiz se drescha.
P. Carpentier, 1766.
Osculum Pedum, Formula usitata in Chartis, quæ sacramenta fidelitatis regi a civitatibus jurata exhibent. Charta ann. circ. 1226. in Reg. feud. senescal. Occit. fol. 359 :
Ludovico illustrissimo Francorum regi domino suo,... consules Castrensis villæ, tam milites quam burgenses universi, et populus universus fideles ejus et devoti in omnibus et per omnia, salutem et pedum suorum Oscula cum subjectione peroptata.
Alia ejusd. ann. inter Probat. tom. 3. Hist. Occit. col. 314 :
Serenissimo et excellentissimo domino suo Ludovico Dei providentia regi Franciæ illustrissimo, Sicardus Podii Laurentii, majestatis ac magnificentiæ illius servus humillimus, totaque universitas ejusdem castri, tam militum quam burgensium et totius populi, salutem ac seipsos ad plantas suæ gloriosæ præcellentiæ deosculandas humotenus provolutos, ipsiusque cum suis omnibus subjectos, et omni expositos voluntati.
Osculopactum ac conventionemFirmare, promittere. Tabularium Vindocinense Thuani ch. 11 :
Et de his adfiduciavit nos per fidem, Osculans inde ob signum fidei Priorem nostrum.
Charta Gaufredi Episc. Carnotensis ex Tabular. N. D. de Josaphat :
Hoc concesserunt... qui etiam pro recognitione Osculati sunt annulum nostrum.
Tabular. S. Cypriani Pictav. :
Et hoc promisi osculando crucifixum in Ecclesia B. Justi in manu Rainaldi Abbatis, firmans cum Osculo me ita servaturum.
Infra :
Et ita promisi offerendo hanc cartulam super altare... Osculando crucifixum et Abbatem.
Tabular. Montismorilionis in Pictonib. fol. 53 :
Per tenorem et affirmationem hujus rei perpetuo duraturam Osculati sunt ore ad os Priorem Salgaciensem, etc.
Fol. 68 :
Ad hoc confirmandum Osculatus est Petrus de Domnione Petrum Imberti Sacerdotem.
Vetus Charta apud Beslium in Episcopis Pictavens. : []
Firmans cum Osculo me ita servaturum.
Infra :
Et hoc promisi cum Osculo in manu supradicti Abbatis Monmorlioni, cum irem Romam, etc.
Alia ann. 1110. in Hist. S. Nicolai Andegav. :
Ut autem hæc concordia ab utriusque partibus firmiter observaretur, Osculati sunt se invicem per fidem Monachi atque Canonici in Capitulis suis.
Vetus Notitia ibidem :
Quod petierat, est adeptus, unde ab Abbate Lamberto et suis Monachis, charitatis pacisque veræ gratia, ipse cum suis Monachis, qui ibi aderant, est Osculatus.
Alia ann. 1202 :
Unusquisque Militum propria manu, lato Osculo Comiti (Forcalquerii) juraverunt, quod, etc.
Alia ann. 1219. in Hist. Bethuniensi :
Et super hoc bona fide et firmiter observando, Abbas mihi, et ego Abbati Osculo dato, et juramento præstito, bonam et rectam societatem promisimus observare.
Tabularium Ecclesiæ Gratianopolitanæ fol. 79 :
Et hæc promitto me servaturum pro juramento in sacrata manu prænominati Episcopi Hugonis, et inde do ei Osculum cum bonæ fidei sponsione.
Conventio Isarni Episcopi Tolosani cum Abbate Moissacensi, apud Catellum lib. 5. Rer. Occitan. :
Et ut nunquam irrumpere possim, sed semper firma stabilitate teneam et fideliter observem, in nomine sanctæ fidei Osculatus sum prædictum Episcopum Isarnum, et Canonicos ejus sedis.
Stephanus Tornac. Epist. 103. ex 2. edit. :
Acquievit interposito coram nobis fraterno Osculo, quod intelligimus fidelissimum signum pacis.
Vide Hist. Arvern. Justelli pag. 40. Turenensem pag. 30. etc.
P. Carpentier, 1766.
At cum res erat inter monachum et mulierem, virum alterum, jubente monacho, deosculabatur mulier. Charta inter Probat. Hist. Brit. tom. 1. col. 430 :
Qui utrique, scilicet pater et filius pro hujus doni confirmatione Walterium monachum in fidei nomine osculati sunt, uxor autem illius, eo quod a femina monachum osculari inusitatum habemus, Lambertum quemdam præfectum S. Albini, jubente Walterio monacho, eadem femina deosculata est.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Osculata Pax, Osculo firmata.
Facta fuit et Osculata pax inter Mutinenses et Bononienses
, in Annalibus Mutinensium, tom. 11. Muratorii col. 63.
Osculum Pacis, Fidei, et Securitatis dictum ejusmodi osculum. Lex Longob. lib. 1. tit. 9. § 38. Henr. I. 3. :
Qui vero infra treugam post datum Osculum pacis aliquem interfecerit, etc.
Charta ann. 1238. apud Sammarthan. in Præpositis Massiliensib. :
Et pro his omnibus observandis dederunt sibi ad invicem Osculum pacis et fidelitatis.
Alia apud Marcam in Hist. Beneharn. lib. 6. cap. 1. num. 2 :
Ego Bernardus D. G. Olorensis Episcopus... promitto hoc et convenio vobis in Dei fide, et legalitate mea, et ordine, et Osculo pacis et veritatis, etc.
Tabular. S. Dionysii de Capella ann. 1113 :
Hoc vero pactum Osculo pacis et fidei firmaverunt.
Adde Jofredum in Nicæa pag. 176. 178. Relatio S. Thomæ Cantuariensis Archiep. de congressu Viviani Legati Apost. cum Rege Angliæ :
In uno tamen consentiunt universi, quod nos in Osculo pacis respicere non acquievit. Subintendit ergo Christianissimus Princeps, quod pro tanta quantitate auri, quantus ipse est, non consuleret, ut terram ipsius, nisi accepto prius pacis Osculo, ingrederemur. Et Comes Theobaldus adjecit, quod stultissima esset præsumptio ; mul tis circumstantium sibi invicem dicenti bus, et reducentibus ad animum, quod Roberto de Silliaco acciderit, quia nec ipsum [] Osculum ad pacis et securitatis custodiam satis firma cautio videretur.
Leges Opstalbomicæ cap. 17 :
Si quis homicidium post compositionem et Osculum pacis perpetravit, a patria sua per annum proscriptus maneat.
Vide Will. Tyrium lib. 12. cap. 25.
P. Carpentier, 1766.
Osculum Fidelitatis et pacis datum ab eo qui alium in possessionem rei alicujus mittebat. Charta ann. 1181. ex Tabul. Major. monast. qua Gaufredus dux Britanniæ abbatem Majoris monasterii investit de monasterio Lehonensi :
Testes fuerunt Herveus abbas Majoris monasterii, Bernardus magister prior, quibus duobus hanc saisinam Lehonensis cœnobii feci supra pontem de Sei, dato etiam utrique, abbati et priori, Osculo fidelitatis et pacis.
P. Carpentier, 1766.
Osculum appellari videtur munus quod magistra meretricum, certis anni temporibus consulibus civitatis Nemausensis offerebat, vel quod illi ab iis dabatur. Comput. ann. 1480. inter Probat. tom. 3. Hist. Nem. pag. 342. col. 2 :
Item solvit magistræ meretricum pro sua fogassia et Osculo dominorum consulum, ut est consuetum, v. solidos.
Et quidem ne de osculo oris intelligam, inducunt Constitut. Catalaniæ Mss. quibus prohibetur meretricibus ne militem aut dominam osculentur :
Statuimus, quod nullus joculator vel joculatrix, nec soldataria (id est, meretrix) sedeat ad mensam militis, nec dominæ alicujus,... nec Osculentur aliquem eorumdem.
Osculum, Donatio propter nuptias, quam solet sponsus interveniente osculo dare sponsæ, in lege 5. Cod. Th. de Sponsal. (3,5.) nam ut est in Novella Alexii Comneni eodem titulo, et apud Matthæum Monach. lib. 8. juris GræcoRom. pag. 510. Sponsalia peraguntur μετὰ τοῦ ἀῤῥαϐῶνος, ϰαὶ τοῦ φιλίου τοῖς μνηστῆρσι φιλήματος. Adde pag. 132. et Turcogræciam Crusii lib. 4. Epist 45. Gregorius Turon. de Vitis Patrum cap. 20 :
Denique dato sponsæ annulo, porrigit Osculum, præbet calciamentum, celebrat sponsalium diem festum.
Tabularium Abb. Belliloci in Lemovicib. ch. 26 :
Similiter uxori meæ dimitto, et post mortem ejus S. Petro alia, quæ est in Stranquillo, mansum, ubi Stephanus manet, uxori meæ in Osculum post mortem ejus S. Petro remaneat, excepto illo manso, ubi Ademarus visus est manere, quem dimitto S. Mariæ Soliaci, omnia, quantum ego ipse uxori meæ tradidi ad habendum sive per osculum, sive per cartam traditionis, post mortem ejus S. Petro remaneat.
Tabularium Ecclesiæ Cadurcensis :
Hoc tamen tenore, ut uxor mea teneat totum omnino honorem meum... et illa omnia, quæ sibi dedi in Osculo.
Charta Philippæ Comitissæ Pictavensis uxoris Guillelmi VIII. ex Tabulario Monasterii-novi Pictav. :
Quod ego audiens, graviter tuli pro eo, quod eadem maresia dicebantur esse de Osculo meo.
Charta Philippi Regis Franc. ann. 1320. in Histor. Castilionensi :
Quittavit filio suo Duci prædicto suum dotalitium, donationem propter nuptias, sive Osculum, eidem Ducissæ in terra de Pratella, etc.
Alia ann. 1325. ex Computorum Camera Parisiensi :
Renuntiantes omni beneficio crucis... omni juri dotis, dotalitii, sive Osculi et donationis propter nuptias.
Oscleia, Oscleum, Idem quod Osculum, Ousclage, in Consuetud. Rupellensi art. 46. Tabularium Castri Meliandi :
Liberas et immunes ab omni obligatione, alienatione, actione, exactione, dono, legato, dote, dotalitio, Oscleio, eleemosyna, [] censa, censiva,... et omni onere et genere servitutum.
Item ann. 1319 :
Promiserunt nobili Domnæ Emptrici dictum bladum reddituale..... libere et pacifice garentire in perpetuum, et deffendere ab omnibus et singulis actionibus, debitis, obligationibus, donis, cessionibus, coustumis, reddibentiis, serviciis, servitutibus, dotibus, Oscleiis, seu dotalitiis, etc.
Rursum :
Confitensque....... se nihil juris, actionis, possessionis, Osclei, dotis seu dotalitii in prædictis rebus habere.
Charta ann. 1240 :
Dicens per juramentum præstitum nobis, se in dictis hominibus vel eorum rebus nullum Oscleum vel dotem habere.
Adde Chartam fundationis sacræ Capellæ Bituric. ann. 1405. inter Instrum. tom. 2. Gall. Christ. col. 34. Charta Gallica ann. 1294. apud Stephanotium tom. 3. Antiq. Pictav. MSS. pag. 973 :
Renoncians... à tous privileges et benefices de croiz, donné et à donner, et octroyés à fames et à octroyer, soit par Oscle, par doaire, par mariage, ou par donacion pour noces ou entre-vis, etc.
Osclium. Charta libertatum villæ de Bengiaco in Biturigib. ann. 1257 :
Immobilia sibi data in matrimonium, in dotem, vel in Osclium seu donationem propter nuptias, etc.
Charta libertatum Castelli novi in Biturigib. ann. 1258 :
Si aliquis vir vel uxor aliqua bona nomine dotis sive Osclii de bonis uxoris vel mariti præmortuorum teneat, etc.
Tabular. Nantoliense in Pictonibus ann. 1298 :
Renuntio privilegio crucis assumendæ, cuilibet hypothecæ dotis, Oscli, seu dotalitii, quæ omnia consistunt in honore Castelli de Campania.
Charta Guillelmi de Hala ann. 1298. apud Baluzium tom. 2. Hist. Arvern. pag. 542 :
Salvis tamen et retentis nobili D. D. Dalphinæ... uxori ipsius D. Guigonis hiis, quæ idem D. Guigo dedit ei ad vitam suam nomine dotalicii, Osclii seu donationis propter nuptias.
P. Carpentier, 1766.
Oclage et Ocle, Consuet. Engolism. art. 47. et 81. Ocle, Lemovicibus etiamnum dicitur quod uxori, marito defuncto, pro veste lugubri, Gall. Deuil, assignatur.
P. Carpentier, 1766.
Interdum tamen Osculi voce illud tantum significatur, futuros scilicet conjuges, scripto matrimoniali instrumento, sibi invicem osculum præbuisse ; qui usus apud Salernum obtinuit, ut discimus ex Charta ann. 1358. ibidem exarata :
Eamdem domicellam annulo fidei et matrimonialis fœderis subarravit (futurus sponsus) sibique ad invicem maritalis conjugii Osculum præbuerunt.
Osclare, Oscleare, Dotare, Douer une femme de certains biens. Libertates concessæ Villæfranchæ ab Odone Dom. Borbonensi m. Jan. 1256 :
Si quis ducit uxorem apud Villamfrancham, de medietate rerum suarum Oscleat eam, et de medietate rerum, quas adquiret, hereditat eam.
Thomasserius pag. 230. habet Osclet.