« »
 
[]« Frater » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 594c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FRATER
FRATER, Nomen consanguinitatis vel propinquitatis sive carnalis sive spiritualis. Hinc
Fratres, invicem se appellabant Christiani,
quod unius Dei homines, quod consortes ejusdem fidei et spei cohæredes,
ut ait Minutius, fraterno inter se more viverent : quod et unum patrem Deum agnoscerent, ut Tertullianus in Apologetico : quod essent
cum omnibus, quos sol videt, germanitatis necessitudine copulati
, ut Arnobius lib. 4. adversus Gentes : quod denique omnes homines pro fratribus diligerent, ut Lactantius lib. 5. cap. 10. S. Hieronymus adversus Helvidium cap. 8. ait in divinis Scripturis Fratres dici, natura, gente, cognatione, affectu : affectu quidem Fratres appellari, etc.
qui in duo scinditur in spirituale et in commune. In spirituale, quia omnes Christiani Fratres vocamur, etc
. Neque porro licebat Christianis Gentiles fratrum appellatione donare. Vide Nomocanonem editum a Joan. Bapt. Cotelerio cap. 452.
Fratres se invicem appellabant Reges. Vide Notas nostras ad Alexiadem et Fraternitas 7. Sed et Imperatores, qui una Imperium administrabant, ut est apud Lactantium lib. de Mortibus Persecutor. num. 20.
Fratres, Rectores Provinciarum et Comites appellabant Imperatores. Senator lib. 6. in Formula Rectoris Provinciæ :
Additur, quod a Principe Frater vocaris, ut nobilitate pretiosi nominis a vilitate criminum tollereris.
Hinc formula :
Frater amantissime,
de qua Brissonius lib. 3. Formul. pag. 353.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Eodem honoris titulo donati Barones a Ludovico VII. Reg. Franc. in Conventione inter ipsum et Henricum Reg. Angl. apud Duchesn. tom. 4. pag. 434 :
Ego Ludovicus Rex Francorum, elegi tres Episcopos, Claremontensem, Nivernensem, Trecensem : et tres Barones, Comitem Theobaldum et Comitem Robertum et Petrum de Curtenei Fratres meos.
Fratres, Episcopos omnes vulgo compellant Summi Pontifices, ut Episcopi vicissim summos Pontifices : quod obtinuisse etiam post ann. 1400. observat vir doctissimus Joan. Launoius in Hist. Regii Navarræ Collegii Paris. pag. 540. Sed deceptum volunt quidam eruditi, penes quos est liber MS. ex quo id hauserat, itaque compellari Episcopum ab Episcopo, non vero summum Pontificem.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres, nude, Cardinales vocantur in Fragm. Vitæ S. Bernardi sæc. 4. Bened. part. 2. pag. 562 :
Quid Apostolicus mandaverit, quidve Fratres velint ; quid Rex, quid Principes postulent, quid populus exoptat, multis edisserunt.
Fratres, dicti Monachi universim, id nominis a primis Christianis mutuati, uti ad Cinnamum docuimus pag. 433. Vide Glossar. med. Græcit. col. 22. voce Ἀδελφοί. Etiam Militares Ordines. Ita
Fratres de Palmis, apud Ordericum Vitalem lib. 13 :
Tunc Rotro Comes Moritoniæ cum Francis, et Episcopus Cæsar-Augustanus, cum Fratribus de Palmis, etc.
De his fratribus vide Marcam in Histor. Beneharn. lib. 5. cap. 21.
Fratres S. Sepulcri, tom. 8. Spicileg. pag. 368. 381. in Chron S. Bertini apud Marten. 3. Anecd. col. 596. et
Fraternitas S. Jacobi, Compostellensis, apud Sanutum lib. 3. part. 11. cap. 13. Fratres S. Jacobi de Spata, in [] Chron. S. Bertini apud Martenium loco mox laudato. Frairies, ipsæ fraternitates Militares dictæ in Assisiis Hierosol. part. 2. cap. 21. Vide mox Fratres Miliciæ S. Jacobi.
Frater Adveniens, Monachus hospes, advena alterius Monasterii. Eckeardus Junior de Casib. S. Galli cap. 1 :
Et locum hospitis in refectorio haberet dum viveret,... ut mansione ibi parata, crebro velut Frater Adveniens Abbati non esset onerosus, neque familiæ incommodus.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Alemani, Idem qui Hospitalarii Teutonici, ordo militaris ab Alemanno quodam institutus, unde nomen. Testam. Guil. milit. de catro Barco ann. 1319. tom. 3. Cod. Ital. Diplom. col. 1940 :
Item relinquo pro anima mea secundum meum destrerium seu equum... Fratribus Alemanis, et alium secundum meliorem relinquo fratribus de Hospitali S. Joannis de ultra mare.
Vide Teutonicus Ordo.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Apostoli. Vide supra Apostoli 6.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Armorum, Qui sub eodem vexillo militabant. Lit. remiss. ann. 1420. in Reg. 171. Chartoph. reg. ch. 237 :
Jehan le Cambier, qui Freres d'armes estoit à icellui Cautain, etc.
Vide Cangii Dissert. 21. ad Joinvillam.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Asinorum, Iidem, qui
Fratres domus S. Maturini Parisius ordinis S. Trinitatis et Captivorum
appellantur, in Lit. Mariæ reginæ Franc. ann. 1294. ex Lib. rub. Cam. Comput. Paris. fol. 131. r°. col. 2. Vide Asinus 2.
Frater in Baptismate. Ægidius de Roia ann. 1294 :
Quem venientem detinuit aliquandiu tamquam captivum, postea dimisit eum, et filiam ejus retinuit, (leg. tenuit) factusque est ejus Frater in Baptismate, eamque reginæ suæ associavit, ut esset in ejus obsequio,
id est, filiam ejus de fonte baptismatis excepit. Sed videtur legendum pater.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres Barrati. Vide Barrati Fratres.
P. Carpentier, 1766.
Frater de Bas vel de Bast, Illegitimus, spurius. Charta ann. 1329. in Reg. 66. Chartoph. reg. ch. 334 :
Jehan, dit Chevalier de Poulainville, Frere de bast à le dame de Glisy, etc.
Vide supra in Bastardus.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Beati. Chron. Anonymi Leob. ad ann. 1205. apud Pez. tom. 1. Script. rer. Austr. col. 823 :
Nova demum concio consurgit Saccorum, Alexandro præside IV. Romanorum, Fratres de matribus surgunt rubricati, signo Crucis pectore namque sunt signati ; hii, ut vulgariter dicitur, Fratres sunt Beati.
Vide Sacci.
P. Carpentier, 1766.
Fratres de Boleta, Italis, Bulletta, Tessera vel Clavus. Horum mentio fit in Stat. Ferrar. ann. 1288. apud Murator. tom. 5. Antiq. Ital. med. ævi col. 390.
P. Carpentier, 1766.
Frater Bourt, Monachus laicus, conversus, qui prædium rusticum colit. Vide supra Burs 1.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres Bubulci, Conversi Ordinis Cisterc. qui boves curabant et ad arandum ducebant. Regula Conversorum Ordin. cap. 10. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 1650 :
A festo autem S. Martini usque ad Purificationem totum illud spatium in frugibus excutiendis impendunt Fratres Bubulci.
P. Carpentier, 1766.
Fratres de Carmino, An a loco vel a colore vestium sic dicti ? an Carmelitæ, a monte Carmelo ? Acta notar. Senens. ann. 1283. ex Cod. reg. 4725. fol. 8. r° :
Item xx. solidos Fratribus de Carmino. Item x. solidos Fratribus de saccho.
[]
Fratres Clientes, Gall. Freres servans. Ita dicti apud Hospitalarios, Milites inferioris ordinis, qui nobiles non sunt. Epist. Fulcherii Magistri Templi in Gestis Dei pag. 1182 :
Ceciderunt in ore gladii 60. Milites fortissimi, præter Fratres Clientes et Turcopolos.
P. Carpentier, 1766.
Fratres de Columbeta. Vide Fratres de Spiritu Sancto.
P. Carpentier, 1766.
Fratres de Comporeggio, in jam laudatis Actis notar. Senens. fol. 8. r° :
Item c. solidos Fratribus de Comporeggio.
An ab Italico Camporeccio, agrestis, rusticus, silvestris ?
Fratres Conjurati, Adjurati, qui sacramento sibi invicem dato fraternitatem ineunt :
Fratres Adjurati,
apud eumdem Dunelmensem pag. 190. 203. Hovedenum pag. 445. Adamum Bremensem pag. 159. qui Conjurati Sodales dicuntur eidem cap. 247. Joannes VIII. PP. Epist. 207 :
Dum Dei proximique dilectione sollicitus doles Capuanos, nobiles scilicet viros, Fraterno Fœdere per jusjurandum inter eos habito, nequiter corrupto, ad veram discordiam et inimicitiam pervenisse.
Vide Dissertat. 21. ad Joinvillam.
Fratres Conjurati præterea dicebantur ad reipublicæ tuitionem mutuo adstricti Regum subditi : quomodo Jurati nude vocabantur oppidani, qui una eademque lege vivebant. Leges Willelmi Nothi cap. 59 :
Præcipimus, ut omnes liberi homines totius regni sint Fratres Conjurati ad monarchiam nostram et regnum nostrum contra inimicos pro posse suo defendendum, etc.
Adde Leges Edw. cap. 35. Kennetus Antiquit. Ambrosden. in Gloss. v. Sworn-Brothers :
Robertus de Oleio et Rogerus de Iverio Fratres Jurati et per fidem et sacramentum confœderati venerunt ad conquestum Angliæ.
Præclare in hanc sententiam Simplicius in Epictetum pag. 65.
Εἰ γὰρ ϰοινὴ μήτηρ ἡ πόλις, μητρὶς οὖσα ϰαὶ πατρὶς, δῆλον ὅτι ϰατὰ τοῦτο ἀδελφοί πως εἰσὶν οἱ πολῖται.
Fratres Conscripti, Laici, atque adeo alii in album Fratrum seu Monachorum relati, seu potius eorum fraternitate donati ; ut olim
Milites conscripti dicti, qui in tabulas conferebantur ab eis, qui eos ducturi erant
, ut est apud Isidorum lib. 9. cap. 3. vel ut Senatores, Patres Conscripti appellati, quod
eorum nomina in tabulas aureas contulisset
Romulus, ait idem Isidorus cap. seq. Eckeardus Junior de Casib. S. Galli cap. 1 :
Petiit tandem Salomon Junior bene educatus, ut Frater Conscriptus nobis fieri mereretur.
Infra :
Nos in fraternitatem interdum et laïcos recepimus, quibus tamen in laïco habitu nequaquam in claustro abutimur.
Eodem cap. :
Convivia fratribus... facere consuevit. Solebant id ipsum ante etiam quidam alii Fratres Conscripti nostratibus caritatis signum exhibere.
Ibid. de Augustensi Episcopo :
Me et meos decet ad proximum S. Galli diem viros Dei visitem, frater illorum Conscriptus fiam, et quantum mihi copiæ est, caritatem illorum regratier.
Idem, de Conrado Imp. :
Rex vesperum et noctem cum egisset hilariter, diluculo conventum fratrum petens, omnium votis faventibus fit Frater Conscriptus.
Cap. 5. de Canonico Constantiæ :
Nam Frater Conscriptus vocis pulcherrimæ gratiam habebat.
Cap. 9 :
Ad recipiendum enim Episcopum cum Evangelio, etiam si Frater Conscriptus non fuerit, æquum esse, ut pariter occurrant omnes, concordant.
Cap. 11 :
Abbas intulit, immo ut Fratres Conscripti sitis volo, quia alia [] vobis dona dare non habemus. Lætis ob hoc omnibus itur in Ecclesiam ; recepti manibus Abbatis, singuli in libro vitæ scribuntur.
(Adde Chronicon Constantiense pag. 635.) Eo nomine claustrum ingrediendi iis jus erat. Ibidem :
Mittit Abbas Kebonem, qui Episcopos, ut Fratres Conscripti claustrum intrare jam utique suum non dedignarentur, rogaret. Veniunt omnes, et societati fraternæ participandum fore gaudio gaudent,
cum laicis interdictum esset. Idem cap. 16 :
Claustrum autem S. Galli... ab antiqua patrum memoria tantæ venerationis est habitum, ut nemini vel potentissimorum sæculi Canonicorum seu laïcorum introitus, vel etiam introspectus ejus licuerit.
Præallatis adde Chartam Simonis Ducis Lotharing. ann. 1176 :
Quapropter ut ego sim de cætero Frater Conscriptus et particeps omnium beneficiorum Belliprati, habeamque in vita et in morte, quantum unus de filiis istius Ecclesiæ professis, etc.
Huc etiam spectant, quæ habet Faustus in Vita S. Mauri Abbat. :
Tunc beatum Maurum petiit (Theodebertus Rex) ut Fratres eum recipere dignarentur in societatem, et nomen ejus inter sua scribere nomina.
Et Beda in Præfat. ad Vitam S. Cuthberti :
Sed et me defuncto pro redemptione animæ meæ, quasi pro familiaris et vernaculi vestri, orare et missas facere, et nomen meum inter vestra scribere dignemini. Nam et tu, sanctissime Antistes, hoc te mihi promisisse jam retines, in cujus etiam testimonium futuræ Conscriptionis, religioso Fratri vestro Gutfrido Mansionario præcepisti, ut in albo vestræ sanctæ Congregationis meum nunc quoque nomen apponeret.
Apud Felibianum Hist. Sandionys. pag. iv. legitur Charta anni 627. qua Theodetrudis sive Theodila propter donationes Monasterio factas postulat ut nomen suum in libro vitæ conscribatur, unde patet hujusce ritus antiquitas. Traditiones Fuldenses lib. 3. cap. 36 :
Et in præfatis locis nomina patrum et matrum Fratrumque nostrorum in fraternitate volumus annotari.
Tabularium Eccl. S. Laudi ann. 1116 :
Eo videlicet tenore, ut Sanctimoniales Fontis Ebraldi Canonicos S. Laudi tam præsentes, quam futuros in suo Martyrologio fraternaliter scribant.
Vide Hist. Monasterii S. Nicolai Andegav. pag. 59. Orationibus investiri, in libro Ordinis S. Victoris Parisiensis MS. cap. 33 :
Si aliquis orationibus nostris petierit commendari, finitis clamoribus adducatur, et de ipsis orationibus per librum investiatur. Si Episcopus, vel Abbas, vel Religiosus aliquis de orationibus nostris investitur, postquam investitus fuerit, debet Abbas ab eo humiliter quærere, ut ipse similiter de orationibus ipsum et Conventum investiat, et partem beneficii sui fratribus concedat. Quando Abbas aliquem de orationibus investit, debent Fratres assurgere. Si Rex, vel Episcopus, vel Abbas in Capitulum adducitur, Fratres assurgentes omnes ei inclinent, cum ante eos transierit.
Liber Usuum Ordin. Cisterciensis cap. 70. de Episcopo :
Quod si societatem quæsierit, assurgentibus omnibus, concedatur ei per librum,
in quo scilicet nomen ejus scribitur. Vide Investitura.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres interdum nude vocantur qui in ejusmodi Fraternitatem seu participationem orationum aliorumque bonorum spiritualium sive Monachorum sive aliarum Ecclesiarum etiam Cathedralium, admissi erant, sive Laïci, sive Ecclesiastici. Vetus Martyrolog. Eccl. Cathedr. Aquensis :
Eodem die (2. Non. Jan.)[] Raymundus Frater noster obiit. Ipso die obiit Guillelmi Martini Frater noster et Vicarius Ecclesiæ de Rians, qui reliquit.
Vide Fraternitas 5.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres de Domo Communi. Vide Fratres de Spiritu Sancto.
Frater in Christo, Idem qui Frater Spiritualis, de quo mox, qui in fraternitatem et societatem monachicam admissus est. Ordericus lib. 6. pag. 627 :
Hic societatem Uticensium expetiit, et Frater in Christo factus fraternitatem optime servavit.
Vide His emne Christen. Alia videtur Fraternitas in Christo, apud Ditmarum lib. 6. pag. 67 :
Post hæc collecto exercitu pagum, qui Morezni dicitur, juxta Magdaburg jacentem, populatur, et Fraternitatem, quam in Christo cum Parthenopolitanis prius conjunxerat hostili asperitate disrupit.
Vide Fratres Spirituales.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Constellati dicti milites ordinis Teutonici, quod stellam rubram supra crucem deferrent. Chron. Anonymi Leob. ad ann. 1215. apud Pez. tom. 1. Script. rer. Austr. col. 805 :
Veniunt et alii Fratres Constellati.
Vide Stellarii.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres Conversi. Vide Conversi.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres de Rosea Cruce, Ineunte seculo xvii. in Germania nati medicinam gratis exercebant ; cum vero alchimiæ animum applicuissent in multa abiere deliramenta ; unde Mechliniæ velut perniciosissima magorum societas damnati fuerunt : horum tamen exstitere quidam non ignobiles patroni. Videsis Naudeum in Instruct. de Fratribus de Rosea Cruce cap. 4. et Gerassum in Doctr. Curios. lib. 1. cap. 15.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres Crucis. Vide in Crux.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Ordinis sanctæ Crucis Parisius, vulgo Sainte Croix de la Bretonnerie, in Lit. Mariæ reginæ Franc. ann. 1294. ex Lib. rub. Cam. Comput. Paris. fol. 230. r°. col. 2.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres de Ense. Horum fit mentio in Computo generali reddituum Regis Franc. ann. 1202. apud D. Brussel de Usu feudorum tom. 2. pag. 170 :
Fratres de Ense pro decima xxx. l. et dim.
Vide Hofman. voce Ensiferi.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Ermenii, pro Armeni Barelet. serm. in festo S. Domin. :
Prima (regula) fuit Basilii, sub qua militant monachi Orientales seu Græci et Fratres Ermenii vulgo dicti ; quæ regula est satis dubiosa.
Vide Erminii.
Fratres Exteriores, Monachi laici. Acta Murensis Monast. pag. 36 :
Quia autem hic sunt Fratres, qui vocantur Exteriores, de cella S. Blasii, huc venit, ubi primum talis vita laïcorum oriri cœpit.
Et pag. 17 :
Eo etiam tempore misit huc Exteriores Fratres cum sororibus de qua consuetudine etiam adhuc assunt.
Pag. 49 :
Et duos diurnales, quos cum dedisset Otto Comes, constituit ad lumen in dormitorio Exteriorum Fratrum.
Passio S. Thyemonis Archiepiscopi Juvanensis :
Quidam Religiosus ex illis, qui apud Canonicos et Monachos Exteriores Fratres in cappa vocantur, cujus scema ordinis et habitus is etiam Novicæ regioni omnium primus intulisse narratur.
Nescio an iidem sint, quos Ecclesia Græcanica μοναχούς, vel ἀδελφοὺς ἐξωμονίτας vocat, ad discrimen ἐσωμονιτῶν, de quibus Novella Alexii Comneni apud Balsamonem ad VII. Synodum can. 19. et Joannes Antiochenus Patriarch. opusc. de Charisticariis num. 14. pag. 183. qui quidem ϰοσμιϰοὺς fuisse innuit, id est, sæculares, scribens in Monasteriis, quæ a laïcis [] tenebantur totidem fere esse ϰοσμιϰοὺς ἀδελφοὺς ἐσωμονίτας et ἐξωμονίτας.
Fratres Externi, Monachi aliorum Monasteriorum, vel Clerici aut Canonici, quibus orationum et suffragiorum societas concessa est, apud Uldalricum lib. 3. Consuet. Cluniac. cap. 33.
Fratres Gaudentes, appellati in Italia Fratres ordinis Militiæ S. Mariæ Virginis, quorum Ordo institutus primum fuit ab aliquot nobilibus Bononiensibus sub ann. 1261. quibusque regulam præscripsit Urbanus IV. PP. quam in Indice tom. 1. Hist. Bononiensis descripsit Cherubinus Ghirardaccus, qui plura de iis etiam habet lib. 7. ad eumdem annum, ubi præterea observat Fratres Gaudentes appellatos, quod una cum uxoribus et filiis fere in ædibus suis privatim manerent. De iis etiam agunt Ammiratus lib. 2. Hist. Florent. sub ann. 1266. Chron. Parmense ad ann. 1272. apud Murator. tom. 9. col. 786. ut et Landinus et Velutellus ad hæc Dantis in inferno cant. 23 :
Frati godenti fummo, è Bolognesi,
Io Catalano, et costui Loderingo.
Neque alii sunt, de quibus Marsilius Patavinus in Defensore pacis part. 2. cap. 8 :
Neque adhuc his clausi limitibus, laïcos quosdam, quos in Italia Fratres Gaudentes, alibi vero Beginos appellant, etc.
Vide præterea Nicolaum Uptonum lib. 1. de Militari officio cap. 3.
Ita etiam quidam appellati ex Minoritis, qui plus justo licentius vivebant. Wiguleus Hondius in Metropoli Salisburgensi tom. 2. pag. 348 :
Fuere autem hæc Franciscanorum Monasteria olim arctiori regulæ non astricta, Gaudentes vocant, qui etiam bona propria, census et redditus habebant.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres de Gilda, Qui aliqua fraternitate et sodalitio inter se conjunguntur : Gilda enim idem sonat ac fraternitas, sodalitium. Charta Wenceslai Ducis Brabantiæ 1378. apud Miræum tom. 2. pag. 1026. et 1027 :
Et bonos nostros homines de tribubus Fratrum de Gilda et opificum, qui in prædicto nostro oppido remanserant... Et hi prædicti receptores annue eligentur et constituentur in hunc modum : scilicet quod communes Fratres de Gilda oppidi qui in dies Gilda coutuntur, nec sunt de patriciatu Lovanensi, semper eligent prædictos receptores ex Fratribus de Gilda cum pluralitate votorum, illorum qui præsentes erunt dum aliæ fient electiones.
Vide Gildum.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Jesuatorum, qui et Clerici Apostolici, institutore S. Joanne Columbino ann. 1367. Annal. Placent. ad ann. 1476. apud Murator. tom. 20. Script. Ital. col. 953 :
Die 27. Februarii ego Albertus de Ripalta, una cum aliis sociis,... introduximus Fratres Jesuatorum congregationis in S. Bartholomæo.
Et col. 950 :
Pauperrimi Jesuatorum Fratres.
Chron. Guil. Bardini ad ann. 1425. inter Probat. tom. 4. Hist. Occit. col. 41 :
Deliberatum fuit per viros capitularios, burgensibus non vocatis, quod quidam Fratres, qui venerunt ex Italia et vocabantur Jesuati, sive Clerici Apostolici, viri boni, sancti et docti, reciperentur in Tolosa... Indumenta habebant ex crasso panno laneo albo, cum capuciis ejusdem coloris ; et desuper pallium textum ex lana alba et nigra.
De Jesuatis plura videsis inter acta SS. tom. 7. Jul. pag. 344. col. 2.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres Humiliati. Vide Humilitati.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres Indivisi dici videntur qui [] simul cohabitant, inter quos hæreditas paterna nondum est divisa. Capitul. Ludov. II. ann. 867. tit. 4. § 1 :
De Fratribus Indivisis... volumus ut si duo fuerint, ambo pergant (in hoste.) Si tres fuerint, unus qui inutilior apparuerit, remaneat ; ceteri pergant.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres Jurati. Vide Fratres Conjurati.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres Kalendarii, Nomen a Kalendis sortiti quod modum ordinemque festorum, quæ singulis mensibus celebranda forent, quæ anniversaria recolenda, quæ eleemosynæ distribuendæ, quæ jejunia servanda ia cujuslibet mensis die indicarent. Horum mentio occurrit in Charta fundationis Monasterii Ottenbergensis Ord. Cistern. apud Marten. tom. 1. Ampliss. Collect. col. 1219 :
Hinc est quod cum Ecclesia in Ottbergen collecta ex eleemosynis Fratrum Kalendariorum diversis arctaretur erroribus... Corbeiensis Ecclesia... communicato consilio Fratrum Kalendariorum... illi loco salubriter providere disponebat.
Consule Paullinum in Chron. Monast. Ottenbergensis initio.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Kalendarum, nuncupati Clerici et laici, qui Hallis piam inter se societatem inierant, Kalendisque maxime congregabantur. Charta Gunth. Magdeburg. archiep. ann. 1408. apud Ludewig. t. 11. Reliq. Mss. pag. 513 :
Insuper prædicti Fratres Kalendarum ecclesiæ beatæ Virginis, nobis in Christo devoti, pro dictæ Fraternitatis suæ approbatione et ratificatione nobis humiliter supplicaverunt, quatenus fraternitates seu Kalendas per ipsos habitas confirmare et approbare dignaremur.
Alia Joan. itidem archiep. ann. 1467. ibid. pag. 527 :
Sane cum dudum quædam fraternitas nonnullorum clericorum et laicorum, in opido nostro Hallis... sit introducta ;... dictam fraternitatem Kalendarum infrascriptis modo et forma duximus moderandam, indulgentes videlicet, quod... eam per Kalendas et singulariter per quatuor tempora anni... rite agant et observent.
P. Carpentier, 1766.
Frater in Lege, Gall. Frere en lay vel en loy, Quem lex, non natura, fratrem constituit, uxoris frater, et qui sororem uxoris alterius duxit, vulgo Beaufrere. Lit. remiss. ann. 1386. in Reg. 130. Chartoph. reg. ch. 127 :
Perrot Menchoin et Perrot Boutet poures jeunes hommes, Freres en lay à cause de leurs femmes.
Aliæ ann. 1389. in reg. 135. ch. 171 :
Erart le Charpentier Frere en lay ou serourge du suppliant, etc.
Rursum aliæ ann. 1454. ex Reg. 184. ch. 508 :
Icellui Guyot obtemperant aux cris de son compaignon et son Frere en loy, ayant espousé sa sœur, etc.
Hist. chronol. Caroli VII. reg. Franc. pag. 410 :
Charles d'Anjou Frere du roy en loy et son cousin après germain, etc.
P. Carpentier, 1766.
Fratres de matribus. Vide supra Fratres Beati.
Fratres Maturi, vel ætate provectiores, vel morum probitate cæteris præcellentes. Adalardus in Statutis antiquis Monasterii Corbeiensis lib. 1. col. 3 :
Si necesse fuerit, deputetur ei talis Frater Maturus, de cujus conscientia omnes securi sint.
His Fratribus Maturis opponuntur
Juniores, aut minus sapientes vel constantes
, cap. seq. Petrus Cluniac. lib. 1. de Miracul. cap. 8 :
Coætaneorum quippe lasciviam innato pudore abhorrens, Maturis Clericis sive Monachis adhærebat.
Adde ejusdem Statuta Cluniac. cap. 69. et Usus antiquos Cisterciensis Ordin. cap. 81. Vitæ Abbatum S. Albani pag. 87 :
Maturi et discreti Fratres.
Apud [] Latinos Matura ætas dicitur inter juvenilem, quæ adduc acerba est, et senectutem, quæ jam σήπεται. Contra immaturus, qui juveniliter agit. Ditmarus lib. ult. :
Ekkihardus juvenis, ac ideo Immaturus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres de Mercede, Gall. Freres de la Mercy, sic appellati ob eorum misericordiam in redimendis captivis. Concilium Palentinum ann. 1388. tom. 3. Conc. Hispan. pag. 623 :
Qui quidem tertia pars redemptioni prædictæ applicata, per Fratres de Mercede et de Trinitate Ordinum exigatur et levetur.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Miliciæ S. Jacobi. Lib. censuum eccl. Rom. :
In episcopatu Concen. domus Fratrum miliciæ S. Jacobi annuatim x. malachinos.
Vide supra Fraternitas S. Jacobi. Constit. Petri I. reg. Aragon. ann. 1198 :
Templarii sive Fratres sancti Sepulcri.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Militiæ Salomonis, Iidem qui Templarii. Charta ann. 1177. ex Chartul. Campan. fol. 164. r° :
Gaufridus de Monchon concessit Deo et beatæ Mariæ et domni templi Salomonis in elemosinam, etc. Fratres militiæ Salomonis elemosinam libere et quiete possidebunt.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres Minores. Vide Minores.
P. Carpentier, 1766.
Fratres de Monte Angelorum. Lib. censuum eccl. Rom. :
In episcopatu Constantiensi, Fratres de Monte Angelorum unam monetam auri.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Montis beati Ludovici prope Noviomum, in Charta ann. 1316. ex Lib. rub. Cam. Comput. Paris. fol. 530. v°. Cartusienses montis Renaudi hodie vulgo appellantur.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres de Monte-Frigido. Statuta Ord. Cisterc. ann. 1215. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 1317 :
Petitio Fratrum de Monte-Frigido, ut incorporentur sub magisterio Calatravæ et custodia Abbatis Morimundensis, admittitur.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres de Monte-Rubeo, A loco ubi habitabant denominati, unde Parisios subinde translati in Alborum Mantellorum Monasterium introducti sunt. Hi Ordinis erant S. Guillelmi, de quibus mentio fit in Testamento Theobaldi de Marliaco ann. 1286. apud Marten. tom. 1. Anecd. col. 1223.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Ordinis Morronensis, aliter Cœlestinorum, cujus auctor fuit S. Cælestinus PP. V. ann. 1244. ante pontificatum cognominatus de Morrone, in Charta Phil. Pulc. ann. 1304. ex Lib. rub. Cam. Comput. Paris. fol. 256. v°. col. 2. Fratres Ordinis Murronis, in alia ejusd. reg. ann. 1309. ibid. fol. 305. v°. col. 1. Vide Morronensis Ordo.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres Pastores, Conversi Ordinis Cisterc. quibus ovium cura demandata erat. Regula Conversorum Ord. Cisterc. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 1650 :
Fratres Pastores ovium mane exeuntes a grangiis tempore quo non jejunant accipiunt singuli panem in pera sua, et vadunt in pascua ducentes oves.
Frater Patruelis, Gr. ἐξάδελφος, qui nostris Cousin germain. Constantius Imp. apud Ammianum lib. 15. de Juliano, quem Cesarem designavit :
Julianum hunc Fratrem meum Patruelem, etc.
Uterque enim filii fueri duorum Fratrum Constantini et Constantii Nobilissimi.
P. Carpentier, 1766.
Fratres de Paupere. Vide Fratricelli.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Religiosi Paupertatis, vulgo Mendians, in Stat. pro sabbat. Carcass. ann. 1402. tom. 8. Ordinat. reg. Franc. pag. 559. art. 4.
P. Carpentier, 1766.
Fratres Plumbatores, Qui Cadaver feretro plumbeo includunt. Cæremon.[] Rom. Ms. ubi de obitu Papæ fol. 29 :
Cubicularii autem parent aquam calidam cum herbis hodoriferis, et Fratres plumbatores lavent ejus corpus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres de Pœnitentia Jesu Christi. Vide Fratres de Saccis, et in Pœnitentes.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres Pontis sub finem secundæ stirpis Regum Franc. ad hoc potissimum instituti, ut viatoribus tutelam, hospitium, aliaque necessaria præstarent. Fratres Pontis dicti quod pontes construerent uti facilius et tutius fluvios transire possent viatores. Sic Avienonensem pontem præsidente et architecto S. Benezeto exstruxere ut fusius docetur in ejusdem Sancti Historia Aquis edita ann. 1707. in 16. Horum Hospitalariorum Pontificum, seu Factorum Pontium (sic aliquando vocantur) habitus erat
vestis alba cum signo pontis et crucis de panno supra pectus
, ut loquitur Charta ann. 1471. pro Hospitali Pontis S. Spiritus, ex Schedis D. Lancelot.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres Prædicatores. Vide Prædicator.
Fratres Pyes. Thomas Walsingham. pag. 124 :
In quodam cœmeterio, quod fuerat quondam Fratrum, quos
Freres Pyes veteres appellabant, qui scilicet partim albo, partim nigro habitu utebantur. Ut porro Picas nostris Agaches, Occitani Agasso dicunt, ita ejusmodi nomenclatura hosce Monachos vocabant. Chronicon Franciæ vernaculum MS. desinens in annum 1322. ad ann. 1273 :
En cest an assembla li Papes Greigoires au Concile a Lion sur le Rosne. Là furent abatu pluisseur ordenement par le conseil des Precheurs et des Freres Meneurs, si come li Freres Agachies, et li Freres aus sacs, et tuit li autre qui n'estoient renté : et si fu li preivileges aus Bigaunes tolus.
Fratres Remanentes, in Regula Militum Templariorum cap. 21. 23. 25. 28. 35. 36. 42. 46. 65. generatim dicti Milites ejusdem Ordinis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres de Saccis, Qui et Saccati et Saccitæ. Vide Sacci.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres de Sanis. Chronicon Parmense ad ann. 1307. apud Murator. tom. 9. col. 860 :
Fratres qui dicuntur Servi B. Mariæ, primo venerunt ad standum in civitate Parmæ, et habuerunt locum et Ecclesiam Fratrum qui dicebantur Fratres de Sanis in porta S. Christinæ.
P. Carpentier, 1766.
Legendum suspicor de Saccis. Vide Sacci.
Fratres Servientes. Vide supra Fratres Clientes, et infra in Serviens.
Fratres Spirituales, Iidem videntur qui Maturi. Regula S. Fructuosi cap. 4 :
Quidquid in veste vel cultu est Monachorum, non peculiariter apud unumquemque habendum ; sed sub manu unius Fratris Spiritualis in una cella recondendum est, quique cum necessaria poposcerit, petenti cuiquam congrua staturæ mutatoria tribuat.
Cap. 8. de novitiis senibus :
Et cum forte ab aliquo Fratre Spirituali corriguntur, continuo in iracundiam prosiliunt.
Bernardus Mon. in Consuetud. Cluniac. MSS. cap. 1. de electione Abbatis :
Qui (Episcopus) inquisito ab omni Conventu, utrum omnibus electio placeret, et maxime a Spiritualibus Fratribus, auditaque concordia maxime Spiritualium super hoc, etc.
Regula Magistri cap. 56 :
Cum Fratres Spiritales sine Laico ambulant, juncti ad se, et cantantes, modice de via flectant genua.
Adde cap. 63. Concilium Tolet. XI. cap. 7 :
Quotiescumque quilibet ex subditis corrigendus est, aut publica [] debet a Sacerdote disciplina curari : si aliter rectoribus placet, duorum vel trium Fratrum Spiritualium testimonio peculiariter adhibitis et modus criminis agnoscatur, et modus pœnitentiæ irrogetur.
Fratres Spirituales, appellati præterea Laici, qui fraternitatem monachicam, adepti erant. Vide Fraternitas 5. Tradit. Fuldens. lib. 3. cap. 40 :
Consulentes ergo nobis ex qualitate temporis, et ex eo quod idem Cancellarius Spiritualis Frater noster esset.
Charta ann. 1214. in Probat. Hist. Guinensis pag. 270 :
Et tam mihi quam uxori meæ Spiritualem Fraternitatem in Ecclesia sua tanquam uni ex fratribus concesserunt.
Tabular. S. Albini Andegav. :
Girardus Senescallus quando Frater noster devenit, hoc est, quando in societatem nostram devenit, et beneficium nostræ congregationis recepit, etc.
Vide Ordericum Vital. lib. 5. pag. 585. Πνευματιϰοί nude, in Nomocanone edito a Joan. Bapt. Cotelerio cap. 79. Vide Glossar. med. Græcit. col. 23. et 24.
Fraternitates Spirituales, Græcis potissimum dicti, qui sese invicem in Fratres adoptabant, seu qui fraternitatem sacramento, in Ecclesia coram Sacerdote, sumpta interdum ac divisa Eucharistia, acto firmabant : ἀδελφοὶ πνευματιϰοί, apud Gregorium in Vita S. Basilii Junioris n. 28. et in laudato Nomocan. cap. 190. 422. qui iidem videntur, qui ἀδελφοποιητοὶ dicuntur cap. 200. 220. et 227. Quæ quidem Fraternitas, πνευματιϰὴ ἀδελφότης appellatur apud Constant. in Basilico cap. 10. 53. et Scylitzem pag. 562. 586. quæ ὰδελφοποίησις Leoni Grammatico in eodem Basil. pag. 460. ἀδελφοσύνη, in laudato Nomocanone cap. 512. dicitur. De ejuscemodi fratribus spiritualibus copiose egimus in Dissert. 21. ad Joinvillam. Adde Alamannum ad Hist. arcanam cap. 6.
Fratres Spirituales, dicti quidam Fratres minores, seu Beguini, hæreseos damnati. Vide lib. 1. Miscell. Baluzii pag. 276. et infra Fratricelli.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Fratres de Spiritu Sancto,
qui alicubi de Columbeta vocantur, eo quod ante pectus portant columbam albam in veste, de Regula S. Augustini, qui per civitatem eleemosynam colligentes, necnon in messibus et vindemiis granum et vinum, et multa alia sibi legata recipientes, præter eleemosynas, quas in Nativitate Domini et Pascha maximas faciunt, toto anno quotidie visitant, et eleemosynis consolantur omnes pauperes, carceratos, pupillos et viduas, et cunctos erubescentes mendicare, circumeuntes continue civitatem, certis et publicis pauperibus multa tribuunt ad portam. Hoc idem faciunt Fratres humiliati Tertii Ordinis, qui dicuntur de Domo communi... Cibi autem, quos per civitatem dispergunt quotidie et amplius in Festis principalibus Fratres de Spiritu S. qui nihil præter quotidianas eleemosynas possident, sunt ii, scilicet panis, vinum, farina, pulmenta leguminum et consimilium, carnes recentes et salsæ, coctæ vel crudæ, et alia talia, quæ omnia præter illa, quæ dant ad portam suam, divisa civitate inter se, quotidie deferunt personis illis, quas dixi ; portantes panes in saccis, vinum in manibus ligneis vasis, reliqua vero in vasis æreis coperculo æreo clausis. Similiter Fratres de Domo communi ultra multas consimiles, quas de collectis et legatis faciunt eleemosynas, dant in Cœna Domini multis pauperibus verecundis.
Sic Anonymus Ticinensis de Laudibus Papiæ, apud Murator. tom. 11. col. 30. []